Szurak
Już bardzoo dawno nie pisałam coś na wesoło-jeżeli poprawki są potrzebne,to proszę pisać :)
jest taki ktoś
kto siada na skórze
zjeżdżając w dół
po kręgosłupie
szura instrumentem
choć mam go w dupie
oczami zozula
drepcze po biuście
ciągle tak czuje
to nie w moim guście
buszuje i dręczy
na plerach coś skubie
kocha nie kocha
a precz wynocha
szepcze do ucha
rozkwitłaś tak ładnie
proszę cię bardzo
czy wyjdziesz za mnie
ja na to wszystko
ty zwariowałeś
miałeś tu szurać
a czarowałeś
Komentarze (19)
hahaha, sie uśmiałam , że ho!, z wiersza i z
siebie:))))
Toś mnie kochana ubawiła z rana:-)))
Wiersz, z humorem i taki prawdziwy. Uznanie dla
Autorki i jej humoru. Pozdrawiam
dziękuje za uśmiech pozdrawiam