Szybki świat

Zachodzącego słońca czar
purpurą otula horyzont
jeszcze trochę życie trwa
za chwilę musi uciec

wiatr zmęczony dniem
już kryje się w cień
gałęzi soczystych drzew
też odpocząć chce

kontury sosen odbijają
swój blask na niebie
w krwawej poświacie
w odpoczynku potrzebie

życie układa się do snu
pośród blasków i cieni
trawy nie szemrają już
i nie widać pięknej zieleni

szarość i czerń znów dookoła
świerszcz swoją melodią woła
do tańca melancholii
że skończył się kolejny dzień.

autor

gorza

Napisany: 2007-09-07 Dodano: 2007-09-07 21:20:57

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie