Tajemnica
Choćbyś czytał moich wierszy tysiąc
Tajemnicy w mojej głowie
Nigdy całej się nie dowiesz
Na to wszystko mogę przysiąc
Każde słowo i odczucie
Mogą płynąć nie ode mnie
Tylko z ciągłych obserwacji
Ludzkich zdarzeń desperacji
Lubię patrzeć na świat wokół
Na rozmowy zachowania
Człowiek to nie martwy cokół
Każdy ma tu do dodania
Z tego można skleić treść
Potem wszystko wygładzić
Jak potrawę można jeść
Albo po prostu zostawić.
Aut.Iwona Derkowska
Komentarze (24)
Ciekawe podejście przedstawiasz w swoim wierszu...
Zgadzam się z przesłaniem... Podoba mi się!
Człowiek to nie martwy cokół
Każdy ma tu do dodania - podoba się :))
Wiele wierszy to tylko wytwór wyobraźni
pozdrawiam:)
Cala prawda, nie wszystko o czym pisze sie mowi o nas,
trzeba byc dobrym obserwatorem...
Masz rację Iwonko,tak właśnie jest
osoby piszące są na ogół dobrymi obserwatorami,w
wierszach często
dają temu wyraz,podoba mi się zwłaszcza zakończenie
wiersza.
Pozdrawiam Cię serdecznie:)
Bardzo ładnie to napisałaś bo z obserwacji i z
usłyszanych rozmów można cudowne wiersze napisać.Ta
ostatnia zwrotka cudowna można to przeczytać lub nie
to zależy jaką duszę ma czy uwielbia poezję czy nie.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam Cię Iwonko mile:)
Dobrze to ujęłaś. Tak to jest z tymi wierszami. Podoba
mi się wiersz Twój wiersz. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Ladnie optymistycznie pozdrawiam
Bardzo ładny optymistyczny wiersz. pozdrawiam.