I tak co roku

Jesień...
Żółkną liście...
Bezwładnie opadają na ziemię...
Wiatr wygina drzewa,
Krople deszczu spływają po szybach, niczym łzy po moich policzkach...
Idę...
Wspominam...
Płaczę...
Las taki smutny!
Nie mogę patrzeć!
Spoglądam w niebo.
Ciemne, pokryte deszczowymi chmurami...
Krzyk...
Biegnę...
Zamykam drzwi...
Umieram...


... Jak ja kocham te jesienne depresje...

autor

*Aimée

Napisany: 2005-10-27 Dodano: 2005-10-27 18:43:21

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie