Tak miało być (część druga)

Pozdrawiam Was kochani i życzę, samych radosnych dni. Dziękuję też pięknie, za sympatyczne komentarze (które doceniam). Dziś dalsze losy opowiadania, a właściwie streszczenie świątecznego filmu 'A ponad nami pada śnieg'




Wszyscy sąsiedzi wręcz z chęcią, przyjęli zaproszenie Julii. Brakowało tylko gospodarza domu, do którego jakoś nie dotarł dźwięk domofonu. On jeden pozostał w domu choć nie na długo, bo hałas zgromadzonych piętro wyżej sąsiadów dawał mu się we znaki. Postanowił tam pójść i uciszyć towarzystwo. Kiedy już tam dotarł, Julia zaprosiła i jego, na co nie zaprotestował. Każdy z sąsiadów miał jakieś swoje problemy, które wyraźnie związane były ze świętami, ale kiedy znaleźli się tak razem pod jednym dachem, łatwiej było je rozwiązywać. I tak sąsiadka z przeciwka pani Waldi, pokłóciła się z mężem Achimem, bo ten zapomniał w przeddzień wigilii przynieść ze sklepu gęś. Michael tata Niny, uznał że nieistotne są wigilijne potrawy i w ogóle święta, ponieważ córce obojętne było ubieranie choinki. Zaś młode małżeństwo Nick i Isabell, posprzeczali się o dość kosztowną choinkę i aniołka, którego nieumyślnie stłukł mąż. Jedyni w całkowitej zgodzie z sobą była Julia z mamą, pani Roza Wagner (która nie miała już żadnej rodziny, a która to oddałaby wszystko za święta u córki), ksiądz Gregor Taler, no i gospodarz domu który był wdowcem, choć od dłuższego już czasu nie rozmawiał z córką. Miriam była bardzo miła dla wszystkich sąsiadów których częstowała obiecanym przez Julię ponczem, nie skąpiła też wigilijnych potraw, a także zapewniła cierpiącemu z bólu księdzu, godziwe przeczekanie na przyjazd pogotowia. To dość szczególne oczekiwanie postanowił umilić tata Niny, który zaczął grać na pianinie ‘Jingle Bells’. Wszyscy trochę się pobudzili i zaczęli tańczyć – atmosfera stawała się, coraz bardziej przyjazna. Sąsiedzi częstowali się smakołykami i byli zarówno do siebie jak i do swoich członków rodzin, coraz to milsi. Najstarsza z nich pani Wagner, nie ukrywała zadowolenia, że nie musiała tego cudownego wigilijnego wieczoru, spędzać sama. Zachwycała się też przepiękną choinką i ogólnym wystrojem mieszkania, które zaraz na samym początku jak tylko przekroczyła próg, nazwała wręcz niebem. Wszyscy dobrze się bawili za wyjątkiem księdza Gregora, któremu wciąż nie przechodził dokuczliwy ból i który nie mógł doczekać się lekarza. Państwo Henning, czyli Waldi i Achim, zapomnieli nawet o wizycie swoich dzieci (dorosłych z resztą). Kiedy ci wreszcie zjawili się, a na domofon nikt nie reagował, zdziwili się nieco. Z racji tego, że córka miała klucze przy sobie, weszli do domu. Kiedy otworzyli już drzwi do mieszkania i zobaczyli ogólnie panujący tam bałagan i nieubraną jeszcze choinkę, bardzo się zaniepokoili. Postanowili zapukać do sąsiadki z przeciwka, czyli do Miriam i zapytać o rodziców. Kiedy już otworzono drzwi, im oczom ukazał się niecodzienny widok – mama i tata w tańcu (on w kuchennym fartuchu, ona zaś w dresie). Nie dowierzali własnym oczom. W tym samym prawie czasie obserwujący wszystkich ksiądz nagle zauważył, że pani Roza od jakiegoś już czasu, nie rusza się. Zwołał wszystkich i okazało się, że pani Wagner nie żyje. Chwilę później, przyjechało długo oczekiwane pogotowie. Kiedy lekarz zapytał – Gdzie jest pacjent, Miriam oznajmiła – Mamy chyba przypadek śmiertelny. Cdn.

autor

Isia05

Napisany: 2017-11-15 Dodano: 2017-11-15 12:12:45

Ten wiersz przeczytano 1423 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie