Tak niewiele
Jesienią niewiele mi
do szczęścia potrzeba
twojej wielkiej miłości
trochę błękitu nieba
zimą żaru ognia
który w sercu płonie
splata drżące ciała
i rozgrzewa dłonie
wiosną przytulenia
w zapachu kwiatów
nocy pełnej gwiazd
i śpiewu ptaków
latem łanów zbóż
złotem kipiących
twoich pocałunków
maliną pachnących
autor
graynano
Dodano: 2014-09-23 22:58:23
Ten wiersz przeczytano 1191 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Piękne cztery pory roku... Moc pozdrowień :))
pięknie napisałaś Grażyno...dużo do szczęścia nie
potrzeba, ale jesteś skromna i to cenię:) miłego
dzionka
Niewiele a jednak..
Tak niewiele a zarazem tak dużo...Pozdrawiam
Niewiele a czasem tak trudno to dostać.Piękny
wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)
Ech, ta milosc:)
Pozdrawiam:)
Oj jak pięknie rozmarzyłaś przed snem swoim pięknym
romantycznym wierszem :)
Serdecznie pozdrawiam :)
Pięknie dziękuję za odwiedziny i miłe słowa:)
Bardzo ładny romantyczny i ciepły klimat Grażynko
stworzyłaś:)
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrej nocy życzę:)
Grażynko no i pięknie Tak mało trzeba nam i dużo
tak...Pozdrawiam serdecznie :)
Tak nie wiele potrzeba.....i tak wiele. Ciepły
nastrojowy wierszyk. Pozdrawiam.
Pięknie Grażynko, tak nie wiele a jak dużo. Dobranoc
Ładnie, romantycznie...
"Niewiele"trzeba poprawić;)
Pozdrawiam i dobrej nocy życzę:)
Piekny wiersz pozdrawiam
Ładnie :):) w niewiele wdarła się spacja. Pozdrawiam.