Miłość jest jak WIATR

Miłość jest jak wiatr


Przychodzi znienacka i odchodzi
Nie widzisz jej lecz ja czujesz
Chcesz by ten powiew trwał wiecznie Niesiony tak czujesz się jak szybujący ptak

Lecz gdy powiew ustaje a nadzieja gaśnie nic już nie unosi się jak dawniej
Starasz się wzbić unieść w zatracony bezkres, płomień nadziei gaśnie niczym na wietrze
Jesteś jak statek we mgle dryfujesz Dokąd? Powiem ci ze nie wiem!

Lecz szczęście twoje opadło jak mgła a nadziei gorzkiej łza…!
Chcesz by ten stan znów powrócił, PANTA REI!
Wołasz
Nic co odeszło nie wróci!
Nic co powróci nie będzie kiedyś
Ale kiedyś poszybujesz widząc unoszący cię wiatr

autor

tomaszroszyk

Napisany: 2007-02-19 Dodano: 2007-02-20 19:16:38

Ten wiersz przeczytano 1840 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie