TAK PIĘKNEJ KOBIETY NIE...

Po co ta maskarada,
te błahe spojrzenia?
Czy pani mnie rani?
Oczka puszcza namiętne?
Czy dwie dusze tak piękne,
wrażliwe,
rzucone na pożarcie
mogą się w sobie rozpalić?
Żar namiętności?
Czy to nie kpina być
osaczonym przez miłość?
Ile w niej cnót, bólu,
łez , udręk,
nieprzespanych nocy?
Kołyszę się na falach,
jak zraniony delfin.
Chcę coś pani szepnąć
do ucha.
Tak dalej być nie może.
Niech da się pani uwieść
mej fantazji.
Jutro tam - w parku,
przy tym wielkim kasztanie,
o dziewiątej z rana.
Powiem wprost, co myślę.
Jak pani mnie oszuka,
upokorzy,
umrę z tęsknoty.
Tak bardzo panią kocham,
do szaleństwa!

A to już dopiero co było tutaj - autor pozbywa się
nieprzychylnych komentarzy, czy jak?