Tak słowa ranią
Tak słowa mocno czasem ranią
że całe życie krwią ocieka
bo jakże przykro patrzeć na nią
gdy życie w smutku nam ucieka
kwiaty na łące spoglądają smutne
jak by wiedziały co je czeka
że do wazonu wnet je utnę
i życie też z nich już ucieka
ptaki w gałęziach rozdrażnione skrzeczą
jak by już śpiewu zapomniały
i owce jakoś dziwnie beczą
chyba im obmierzł ten świat cały
może znów rankiem słonko wstanie
z ciepełkiem miłość się obudzi
i z losem pójdziesz na spotkanie
będziesz szczęśliwa pośród ludzi
autor
kuba-winetu
Dodano: 2019-05-20 11:14:05
Ten wiersz przeczytano 1082 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Ludzie wrażliwi często nie czują się dobrze pośród
ludzi.
Natura przeciętnego człowieka jest okropna.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam Kubo. :)