Tak, tak... WIEM!

Z tomiku: „Geometria hedonisty, czyli lepsza perspektywa…”

Teraz kiedy wiem, że jesteśmy straceni,
czuję się inaczej – bardziej obywatelką Ziemi...

Bardziej czuję bliskość słów, których nie rozumiałam,
które mówił do mnie ktoś, o kim już zapomniałam...

Dobrze wiesz, że to ty zadawałeś mi rany
a ja głupia myślałam, że jeszcze szansę mamy...

Na to, by być ze sobą, zrozumieć wszystkie błędy,
ale teraz już wiem: droga wiedzie nie tędy...

Zapomnieć o tobie muszę, miłość odpuścić sobie,
wybić z głowy moje kochanie, dać spokój tobie...

* * * *

autor

Natalka (Everytime)

Napisany: 2003-01-05 Dodano: 2005-03-21 14:19:42

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie