Tak trzeba

Gdy ktoś cię zrani, zburzy twój świat, tak trzeba iść. Nie ważne, że z bólu upadniesz nie raz. Tak trzeba.

Iść
iść i przechodzić obok
mijać i nie odwracać głowy
obojętnie zostawiać za sobą
minuty, dni i godziny
nie zboczyć nigdy z drogi

Wyciągać ręce przed siebie
dotykać opuszkami
powietrza, ulotnych cieni
a nigdy kogoś z ludzi
samotnie czas swój trawić

Na twarzy mieć tylko maskę
tak obojętną jak skała
ukrywać w sobie wszystko
i nigdy nie pokazywać
co bawi, a co przeraża

A jeśli kiedyś odwrócić
za siebie się wypadnie
martwymi oczyma spojrzeć
na zgliszcza i uschłe drzewa
lecz nie zawracać, nigdy
dlaczego ? Bo tak trzeba

autor

Marta Woźniak

Napisany: 2005-05-25 Dodano: 2005-05-27 12:13:35

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie