Tak tylko chciałem...

Bo tak niewiele mi trzeba!
By żyć!
By tylko częścią większego planu być!
Nic... tylko Ty...
Tylko Ty i ja...

Moje połamane na kawałki sny.
Tłuczone szkło w salonie.
Skoszone kwiaty razem z trawą...
A w oknie szyby brak...

Wiatr wywiał zapach Twojej porannej kawy...
A ja wciąż ten sam...
Tylko jestem trochę bardziej blady...
Tylko w oczach blasku mniej...

Bo tak niewiele mi trzeba!
Bo nie wiesz ile tak naprawdę minęło łez...
Nie Ty przelałaś mą krew...
Wiara i siła... Zawiodły mnie!

Nie cierpię tej samotności!
Kocham się w ciemności...
Mrok skrywa to czego dzień się boi...

autor

Ten co pisze dla NIEJ

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-27 17:59:46

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie