Taka ja...

Niech to będzie opis mojej osoby... A jednocześnie przeprosiny...

Tylko gwiazdy powiedzą jaka jestem,
Gdyż sama prawdy o sobie nie znam.
I to wiatr przywieje moje marzenia,
Które zamknęłam w blasku jednej ze stu nocy.
Istnieją westchnienia, które zatopiłam...
W szklance rozlanej, zimnej wody.
I tak jak różdżka - tak muzyka,
Wtapia mnie w niewidzialny obłok wartości.

Bo Miłość, dla której żyję
I Ludzie, dla których się uśmiecham.
Ty, przy którym stoję
I świat, przed którym uciekam.
To wszystko czyniło mnie tym, kim jestem...

Przepraszam. Kocham Cię Skarbie! ;*

autor

To tylko ja... :)

Napisany: 2007-08-08 Dodano: 2007-08-09 01:21:40

Ten wiersz przeczytano 1089 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie