Taki zwyczajny

Piękni napisałaś Aniu o tym swoim Aniele,myślę,że on
Ciebie przed złem ustrzeże...
Pozdrawiam serdecznie,dziękuję za ciekawy wiersz:)

Niechaj ten Anioł zawsze stoi u Twego boku :))
Cieplutkie pozdrowionka!

dobrze, że jest anioł, pozdrawiam :))

ciekawe co Ci powiedział...mam nadzieję, że cosik
optymistycznego i radosnego:) miłego wieczorka Aniu

jakiś ludzki człowiek z tego anioła :) pozdrawiam

Ciekawe co Ci odpowie..:)Pozdrawiam

ważne że masz swojego anioła on czuwa nad
Tobą...pozdrawiam.

Aniu ważne że jest przy Tobie
dziękuję za wizytę u mnie

jak dobrze ze jest przy tobie - pytaj może ci odpowie
;-))))
pozdrawiam - jestem tu na chwilkę :-))

jeżeli jest przy Tobie to pomoże przetrwać ten
najtrudniejszy czas...

Może anioł milczy ale jest z nami w dobrych i złych
chwilach:-) Pozdrawiam serdecznie.

Turkusowawa Anna:) Miło, że się podobało kopanie...:)
Pozdrawiam:)

Anioł - stróż niewidzialny czuwa
często poprowadzi lepszą bezpieczniejszą drogą
Twój anioł fajniusi...
ładna poezja

pozdrawiam

Ile ja mam pytań do mojego Anioła, który zacięcie
milczy:) Świetny wiersz:)

Witaj Aniu:))

myślę, że Anioł nocami otwiera oczy i zakłada
czółenka. Lubi bose mieć stopy, bo tak czuć więcej
można, więcej życia "dotknąć", ale skoro Twój świat we
łzach, to Anioł wyjścia nie ma, musi mieć w czym
płynąć, bo po morzu jeno Syn Boży chodził, przy jego
pomocy, przez chwilę św. Piotr. O Aniołach, że
potrafią, nie słyszałam, może się chwalić nie chcą.
Ale typowałabym, że raczej jednak nie umieją, nawet
Aniołom się to zdarza, nie we wszystkim się sprawdzać.
Wielu z nich było kiedyś ludźmi, nawet stając się
Aniołem, zachowują w sobie jakąś maleńką część
minionego świata. "Nic co ludzkie nie jest obce" nawet
Aniołom. I one czasem muszą zacisnąć zęby. Ludzie i
Anioły nie różnią się aż tak mocno. My sobie za dużo
ujmujemy, one sobie za dużo dodają. Boziunia jakoś
dziwnie to wszystko skomponował. Czasem gdy o tym
myślę, o świata stworzeniu, to myśl mi się w głowie
pojawia, że może przy pracy owej niewłaściwa muzyka mu
grała. A może nic jeszcze nie grało. Nie wiadomo tak
do końca, kto komu dźwięk pokazał. Mogłabym jakowąś
"epopeję" uczynić na temat ten:))
Ale wracając do wiersza - najważniejsze to przytulić
radość, pozwolić jej się prawdziwie uśmiechnąć, to
wszystko zmieni:)
Uśmiechu więc Ci życzę i powrotu do zdrowia. Mam
nadzieję, że on następuje:)))

Ściskam mocno:***:)))