Takie miejsce
Szukałam długo
tego miejsca we mnie,
gdzie spokój błogi i cisza.
Szukałam po wszystkich pokojach,
po wszystkich serca drgnięciach,
umysłu podszeptach, ideach.
Już myślałam, że nigdzie go nie ma,
gdy nagle wiatr
wyszeptał mi,
że jest
pomiędzy rozumem, a sercem
taki punkcik mały, takie miejsce.
Zaczęłam się śmiać.
No jak
odnaleźć go miałam
kiedy ciągle
toczyły wojnę
bez opamiętania?
I podpowiedział mi wiatr,
że rozejm trzeba brać.
- Kiedy każde w swoją stronę. Nierealne.
Jak? – gorzko się śmiałam
A wiatr
uparty jak ja
wyszeptał, że wszystko się da
gdy Bóg…
Zaśpiewał jeszcze
Zaufaj Mu
Zaufałam
I wiesz?
Pomiędzy rozumem a sercem
jest takie miejsce
autor
zielonaDana
Dodano: 2018-02-07 19:14:26
Ten wiersz przeczytano 864 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Ładnie i ten wiatr z nutką wiary...
Pozdrawiam :)
Puenta bardzo na tak :)
Serdeczności paa
Odnalazłaś w piękny sposób..Pozdrawiam..
Piekny wiersz i powtórzę za mily
Pozdrawiam serdecznie Dano :)
A wiatr
uparty jak ja
wyszeptał, że wszystko się da
gdy Bóg… - ten fragment urzeka ;)
Pozdrawiam Dano :)
Pięknie piszesz zielona Damo. Tylko człowiek sam w
sobie jest zdolny odkryć takie miejsce. Pozdrawiam
serdecznie.