Tango

Pewien biegły rewident z okolic Ostródy
Miał któregoś dnia dosyć samotności i nudy
Przygotował już sznurek i wybrał w parku drzewo
A na drzewie był plakat „ Pokaz Tanga Nuevo”

Postanowił rewident ot tak dla zabawy
Zobaczyć jeszcze ten pokaz i zakończyć swe sprawy
Poszedł więc do knajpki i usiadł w milczeniu
Skulił się przy stoliku a twarz schował w cieniu

Muzyka scenę maluje, ludzie z uwagą słuchają
Nie tylko instrumenty lecz emocje tu grają
Na sali już panuje magiczna atmosfera
Napięcie raz opada a potem znów wzbiera

Tancerz tancerkę odpycha to przyciąga do siebie
Czasem im z sobą jak w piekle a czasem jak w niebie
Ona wije się w tańcu, w rytm tanga nogi prostuje
On chwyta ją bezwstydnie i wzrokiem całuje

To płyną znów przez parkiet, to w napięciu stoją
Kochają się i nienawidzą, pragną się i boją
To Tango tak namiętne ma siłę niebotyczną
Jest bez słów rozmową i sceną erotyczną

Rewident spłonął rumieńcem, pot mu czoło zalewa
Ogień go w środku pali, upaja i rozgrzewa
Oddycha ciężko i głośno, serce zbyt mocno bije
Od tak dawna nie czuł, że po prostu żyje

Jakby podglądał kochanków, jakby czytał ich słowa
Muzyka raz ścisza tony, raz wiruje od nowa
Emocje sięgają zenitu, on myśli się swoich wstydzi
Teraz wszystko inaczej, niż tam przy drzewie widzi

Znów zapragnął kochać i namiętnością żyć
Pożądać, nienawidzić i tak naprawdę „być”
Zrozumiał, że nie musi skończyć w cieniu kochanków
Lecz sam się może budzić – kochany o poranku

Przekleństwem jest samotność, smutek, marazm, nuda
A najpiękniej jest wtedy gdy drga amplituda
Życie jest czasem jak Tango, a Tango jest czasem jak życie
Wyszedł rewident z cienia i patrzy na taniec w zachwycie

autor

Anna Zwiahel

Napisany: 2014-01-28 Dodano: 2014-01-28 10:19:32

Ten wiersz przeczytano 1060 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie