Teatr Serca

Poznałaś już gorzki smak goryczy, woń smutku wdychałaś,
dotyk łez kropli, zwątpienia tłoku hałas.
Prosto w serce rozczarowania ukłucie bolesne,
wewnętrzny krzyk rany wymuszający rozpaczy łezkę.
Pamięci skaza trwała jak pióro wieczne –
PRZEPROSIĆ CIE CHCE!
Wszystko przeze mnie, to wszystko moja wina!

Czarny scenariusz skończony – Mroczna Sztuka się zaczyna…
Cisza!
KURTYNA! –
Taniec gniewu na parkiecie krzywdy rozwinięty,
który wpierw prowadzi do zemsty a potem kurtyną zapomnienia przeklęty…
NA WIEKI WIEKÓW TEATR SERCA ZAMKNIĘTY

Przepraszam...

autor

Jarek

Napisany: 2003-03-16 Dodano: 2005-04-03 20:52:57

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie