Tęcza w burzowy dzień
...samotności smak
Zagubiona w samotności swej
szybuję w odległej nicości
myśl niespokojna nawiedza mnie
jak krwawa wojna nie odpuszcza mi
sama wsród puszczy nieznanej
z bagażem naiwnej pustki
skulona w deszczu swego smutku
czekam spojrzenia, potoku Twych słów
promienia słońca, uśmiechu nieba
tęczy w burzowy dzień...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.