Tęczowa aria Janka Muzykanta

Święty Mikołaju, byś odnalazł diament w dziecku, byś mu przypiął własne serce, gdy nikt nie chce! /Sponsorom w podzięce/

w kroplach piersi grała lutnia
kołysanka ze stu harf
przy anielskich sukniach trącał struny przy kapturach
śpiewnym rajem spadające z gromkich braw
pruł różaniec gdy ograny znów suitą rozbrzmiewały
bo urodził się geniuszem kwiatem w duszy
lecz zapomniał o nim świat

dźwięczy kamień
w pustej puszce wiatr zawodzi dawnym żalem
że nie sposób nie uchwycić a cappella
trzcina baśnie opowiada o księżniczkach teatralnych
po krainach Apollina z dionizyjskich barw

on jest Jankiem
za daleki przed nim szlak do zmrużonych w oczach gwiazd
a Mikołaj znów nie trafi pod starganą strzechę serca
nie ma map
łzy zwinięte w rulon dłoni żal fujarka dziś przesłoni
kilka nut upuści wierzba cięta srebrnym nożem świerszcza
scen w podartej pięciolinii uwiezionych w arii tęczy
dziś jest królem choć maleńkim światłem z gwiazd
świt promienny ubrał frak
dał mu znak
tęczą gra
_________________________________________ N.S.( D.f) 5.12.2007 g. 9:21

autor

Wiolonczelista

Dodano: 2007-12-05 09:22:02

Ten wiersz przeczytano 1175 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie