Tęsknota za Beskidem Niskim

Na nostalgię się zebrało... W górach serce me zostało...

Kochane Góry Beskidu Niskiego,
Tęsknoto droga dzieciństwa mojego,
Natchnienie duszy, spełnienie mych marzeń,
Walory wasze i piękno ukażę...

Kraina piękna, historią bogata.
Spędziłem tutaj dziecięce swe lata.
Łagodne grzbiety przełomu Wisłoki,
Zostawią w duszy ślad bardzo głęboki.

W nich kiedyś żyli Łemkowie w spokoju,
Cerkiewki teraz samotnie tu stoją,
Kopułą błyszcząc pomiędzy drzewami.
Wędrowiec przy nich przystanie czasami.

Leżące między Beskidem Sądeckim,
A Bieszczadami;schowane jak w niecce,
Najniższe góry, rozległe są za to.
Skłaniają głowę przepięknym Karpatom.

Tajemnic wiele mój Beskid wciąż chowa.
Najwyżej tutaj króluje Lackowa,
Zaś resztę tworzą wzniesienia nieduże,
I one są dolin rozległych przedmurzem.

Najdziksze pasmo bukami usiane,
Pierwotne knieje gdzie mało polanek,
Ostępy leśne, w nich nieme cmentarze,
Są cichym świadkiem wojennych wydarzeń.

Beskidy zwierza skrywają różnego,
Mniejszego trochę lub bardziej groźnego.
Ostoję mają tu rzadkie zwierzaki,
Gniewosze, żmije czy traszki, kumaki.

To wszystko tuli do siebie Wisłoka,
Kraina to piękna, jak długa, szeroka.
W Beskidy jedźmy, by trochę odpocząć!
Zabiorę wszystkich w te góry ochoczo.

...poświęcam górom w których spędziłem dzieciństwo.

autor

Skaut

Napisany: 2008-11-19 Dodano: 2008-11-20 00:01:52

Ten wiersz przeczytano 3040 razy

Oddanych głosów: 50

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie