Tęsknoty

Zatrzymać w locie ptasie skrzydła
te,hen ,w przestworzach rozpostarte
i znów żałować chwil beztroski
gdy życie było czegoś warte.


Usiąść wieczorem nad jeziorem
z zachwytem chłonąć te zachody,
kiedy się słońce wraz z błękitem
chowały wolno w otchłań wody.

Znowu mieć oczy tak zielone
jak zieleń lasu dookoła
i wysłuchiwać głosu echa,
które wesoło do nas woła.

Z deszczem zatańczyć po kałużach
i bosą stopą deptać osty.
A potem zasnąć w Twych ramionach
na sianie,które pachnie wiosną.

sobie,zagubionej pośród ulic miasta,którego nie lubie i które mnie męczy.

autor

kwidzyn

Dodano: 2006-09-09 23:24:19

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie