Z tęsknoty i bezradności

Wiersz inspirowany czyjąś historią

Żeby nie płakać, czytam wiersze,
sama na spacer się zabieram,
wieczorem serial z Lucyferem
oglądam. Nocą myśl wybiega

do ciebie. Kalejdoskop wspomnień
znów miesza w głowie . Włączam światło,
układam sobie świat na nowo.
Wyrzucam z szafy męskie płaszcze,

białe koszule, garnitury.
I nie mam sił, by wszystko wynieść,
udźwignąć prawdę, że nie wrócisz.
Zaczynam czytać nasze listy,

spijam z nich miłość aż do brzasku.
Później zakupy, gotowanie,
żeby nie myśleć, śpiewam. Falset
drażni sąsiadów, wciąż pukają

w sam środek czoła na mój widok.
Wszyscy mnie mają za wariatkę.
A miałam wszystko, byłam wszystkim,
do chwili, kiedy zgasłeś. Płaczę.

autor

Turkusowa Anna

Napisany: 2020-05-27 Dodano: 2020-05-27 15:45:13

Ten wiersz przeczytano 1865 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie