Tęsknoty czas
Moje serce krwawi
prawie mi zamiera,
bo ja się bez lubej
nadal poniewieram.
Moje serce płacze
zaraz pęknie we mnie
że na miłość swoją
czekam nadaremnie.
Dla odmiany dzisiaj
troszeczkę pobiegam
bo się mojej miłej
dzisiaj nie spodziewam
Biała pościel moknie
roszona jest łzami
a kochanej mojej nie
widać pod drzwiami.
Gwiazdy srebrzą niebo
księżyc w oknie ziewa
a widmowe cienie
chodzą pod drzewami.
autor
Jastrząb46
Dodano: 2007-09-27 07:18:37
Ten wiersz przeczytano 870 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
ehh ta tęsknota... poniewiera serce...wiem coś o tym
ale radość ze spotkania będzie większa;) ciekawy
wiersz;)
Mimo wielkiej tęsknoty wiersz pachnie radością...(w
ostatniej zwrotce literówka.)
No tak, zostaja marzenia.Pobiegaj, to dobrze Ci zrobi.
...ciepłem serca..namalowany obraz..tęsknoty..