TESTAMENT

Bo nie wiem już jak trzeba żyć
I przyszedł czas powiedzieć amen
Me krótkie życie wielkie NIC
Ostatni krzyk mój jak testament

Ostatnie słowa kocham Cię
Wystrzelam w świata zamęt
A Ciebie nie ma obok mnie
Jest tylko kartka i atrament

I jasna księżycowa noc
W którą ten list ostatni pisze
Dawno już ostygł po nas koc
I wspólnych zdjęć wyblakły klisze

Wspomnienia nasze przykrył kurz
Zły czas zamazał Twe oblicze
I mnie wśród żywych nie ma już
Grób tylko, krzyż i znicze...

autor

Józef K.

Dodano: 2006-02-27 11:01:41

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie