TO BOLAŁO

Zaskoczona dotknęła policzka.
Ślady po dłoni paliły niczym płomień,
a z oczu wypłynęły dwie łzy,
które szybko, by nikt nie zauważył,
osuszyła postrzępionym rękawem.
Zacisnęła mocno usta,
by nie wykrzyczeć swego żalu
w kierunku tej kobiety,
którą ludzie „matką” nazywać kazali.
A z oczu uciekła kolejna łza
i następna i jeszcze jedna.
Spływały po policzku, na którym
ślad matczynej dłoni wciąż palił.
Nie miała już sił ukryć swojej bezradności,
tylko cicho, cichuteńko wyszeptała
To bolało...
mamo…

z serii Dziecięce modlitwy

autor

Adminka

Dodano: 2007-09-27 00:27:42

Ten wiersz przeczytano 903 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie