TO JEST WŁAŚNIE ŻYCIE
Ziemię zamieszkują ludzie,
przybywa ich coraz więcej.
Zdobywają wszystko w trudzie,
gdy na swoje liczą ręce.
Życie często daje rany,
ciężko trudy opanować.
Człowiek bywa załamany,
nie każdy go chce ratować.
Dobrze, gdy ktoś obok stoi,
czuwa, patrzy i pomoże.
Wtedy nikt już się nie boi,
żyć samemu jest najgorzej.
Przytulenia, serdeczności,
ten kto żyje potrzebuje.
Gdy siłę czerpie z miłości,
przeciwności pokonuje.
_______________________________
,,To jest właśnie życie. Ciągle wpadamy pod
jakieś ostrza. Mamy potem siniaki i
skaleczenia. Czasem ostrza ranią głębiej.
Szczęśliwi wychodzą z kilkoma zadrapaniami,
nie tracą krwi, ale nie to jest
najważniejsze. Najważniejsze jest to, aby
był ktoś, kto do ciebie podbiegnie,
podniesie cię, mocno przytuli i powie, że
wszystko już jest dobrze,,.
Jan Siuda
najdusia
Komentarze (5)
Prawdziwy i dobry wiersz.Pozdrawiam:)
zgadzam się:)
Gdy się czasami odechciewa żyć, nie znaczy to wcale,
że się zachciewa nie żyć. Mądrze prawicie Panie Janie,
pozdrawiam.
Mądrze prawisz Janku, ale nie do końca zgadzam się z
Tobą. Nie wszystkim jest dane iść pod górkę, mnie
idzie jak z płatka, cieszy mnie przyroda, która mnie
otacza, nawet nie gniewam się na deszcz za oknem,
czasem upał mi dokucza, ale cierpliwie go znoszę :) a
to, że życie nie jest usłane różami to wszyscy wiemy,
nikt nie powiedział, że przejdziemy przez życie suchą
nogą. Na poprawę humoru zapraszam do mnie na 'bajkę
dla dorosłych'. Życzę miłego dnia i proszę, uśmiechnij
się.
Prawda, tak właśnie jest...
Pozdrawiam serdecznie:)