To nie był sen

Chciałabym obudzić się i powiedzieć że to był tylko sen zły sen
Że tak naprawdę nic nie wydarzyło się…
I znów zobaczyć promyk słonka który rozpromienia moją twarz
Uśmiechnąć się do niego i krzyczeć to był sen! sen!!!!
Przecież on nadal kocha i potrzebuje mnie!!!
Ale nie.. nie … Ciebie nie ma… odeszłeś!
Zostawiłeś… mnie… samą…..
W mojej głowie pytanie za pytaniem
Dlaczego??!!!!
A może ja jestem zepsutą zabawką??!!!
Zostałam ja…. i mój cień….
Który dusi i tłamsi od środka mnie!! Ciąży jak kamień u szyi mej…..
Nie pozwala oddychać…
Popycha w przepaść szepcząc słodko
,,Jesteś nikomu niepotrzebna!!!!’’
Wierzyłam w miłość i w szczęście u Twego boku…
We wszystko co piękne!!!
A Ty ??!!! A Ty zniszczyłeś to i odeszłeś z tym pięknem…
A mi została tylko wiara
Jej nie oddałam ona pomogła mi się podnieść....
Skrzydła mej wiary wzniosły mnie znad przepaści
I znów budzę się z usmiechem.......
Czuję promyk słonka na mej twarzy
I wiedz!!
Choć jestem sama jest mi lepiej!!!!!
Bez Ciebie szczęśliwsza i spokojniejsza!!
I uwierzyłam że mogę być kochana!!!
I potrzebna komuś!!

*************************

Ot dziewczę rozumu nie słuchało
To życie nauczkę jej dało
A że na piękno patrzyła no to się sparzyła

autor

mejdi

Napisany: 2005-07-20 Dodano: 2005-07-20 23:51:21

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie