To Przemyśl

Ładnie opisujesz swoje miasto i zycze kazdemu by był
dumny ze swojej miejscowosci rodzinnej.

Hmmm. a może tak faktycznie było - te sto lat temu
wstecz? Ładnie i z sentymentalną nutką!

jestem z Wrocławia i też kocham swoje miasto...hm i
uważałam że jest to najpiekniejsze miasto...ale
pięknie piszesz o swoim mieście...jestem daleko od
polski i uważam że nasze miasta są piękne i żadne inne
się z nimi nie mają co równać...

Widzę,że sercem zintegrowałeś sie ze swoim miastem na
amen.;-)słodko tak;-)

To przepiękne miasto, jedyne w swoim rodzaju, na
bursztynowym szlaku. Warte jest, by pisać o nim
wiersze.

niestety, tylko raz byłam tam przejazdem...ale Twój
wiersz zachęcił, następnym razem na trochę się
zatrzymam:)

Nie każdy zna Twoje miasto,ale czytając o nim u Ciebie
da się odczuć dumę jaka bije z każdego słowa o nim;)

Aż chciałoby się zamieszkać...

Piękna, przepojona pozytywnymi uczuciami opowieść.
Patriotyzm ten szerzej rozumianu jak i lokalny- zawsze
jeszcze tego jest za mało. A przy tym opisane są te
uczucia dobrym wierszem...

Rodzinne miasto to nasze najlepsze wspomnienia, nasze
dzieciństwo. Ja niestety już w moim nie mieszkam od
dawna. Niełatwo jest napisać ciekawie na taki temat-
Tobie się udało.

pięknie opisany Gród Przemysława...można być dumnym z
miasta...każdy gdziekolwiek mieszka tak powinien
czuć..

Sentyment i duma tu idą w parze, tak powinno być,
cenię takie postawy.

Bardzo ładnie spacerujesz po swoim ukochanym mieście.
Słowami wiersza można po nim wędrować. Pozdrawiam

Mam tak samo jak Ty moje miasto a w nim..... Urokliwy
wiersz , kiedys Cie tam odwiedze , a tymczsem wielki
uscisk...

Pieknie opisana swoja mała ojczyzna,.To dobrze, że
potrafisz docenić pi,ekno swojego miasta, zachwyca,c
sie urokami miejsca swojej egzystencji.Wiersz o
wymiarze patriotycznym.