Aniele
Piękno zewnętrzne to rzecz wrodzona,
Uśmiechu pozazdrościć może Mona.
Piękno wewnętrzne nabyta,
Oczy jak perełki, pięknie się z nich
czyta.
Czy byłaś odważna na tyle by połączyć całe
piękno?
Jeśli tak, to pozwól, że upuszczę moim
mękom,
I powiem: Aniele tak wiele dla Ciebie,
I jeszcze więcej tylko weź mnie w swe
ręce.
autor
wiecus
Dodano: 2006-09-22 19:41:17
Ten wiersz przeczytano 838 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.