To strach taki, proszę Pana
Gwiazdy spadły rozżalone
na martwą kulę.
Krzyki ślą ku przodkom -
lamenty firmamentów.
A pan, rozszlochany,
pod niebo leci
pod chmurkę
z innymi, w kołnierzykach -
płacz inteligentów.
To strach taki, proszę Pana,
że Pan sam zostanie... Sam!
Proszę Pana, bo widzi Pan, tak to jest.
Ja zwykły człowiek,
też tak mam,
jak każdy.
autor
Vaniliama
Dodano: 2014-09-23 19:15:17
Ten wiersz przeczytano 605 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Ja też tak mam, jak każdy. Pozdrawiam :)
Dobra refleksja o samotności.Pozdrawiam:)
To strach taki, proszę Pana,
że Pan sam zostanie... Sam!
Proszę Pana, bo widzi Pan, tak to jest.
też tak mam, jak każdy. - Gdy pan Bóg drzwi zamyka to
otwiera okno - nie warto martwić się na zapas lecz
cieszyć się życiem - puki trwa
ładnie o samotności..., której chyba wszyscy się
boją...
pozdrawiam:)
Bardzo ludzkie odczucie,zresztą mi nieobce.
Pozdrawiam serdecznie:)
I ja się boję, choć w niej trwam... pozdrawiam
Masz dużo serdecznych przyjaciół na beju. Oni Cię
obronią. Miło pozdrawiam.
Strach przed samotnością.
Takie to ludzkie, niestety.
Póki co, masz przyjaciół na beju.
Pozdrawiam.
ja też się boję....jak każdy...ładnie to ujęłaś
dobrze wiem co oznacza samotność Pozdrawiam :)