To też przeminie

W życiu każdego z nas przychodzi moment, gdy zaczynami wątpić we wszystko w co wierzymy... załamanie... a byc może chwila strasznego egoizmu? W moim naszczęście ten moment właśnie się zakończył...

Jak arab w galopie- byłam wolna
Jak kolorowy motyl- lubiłam tańczyć
Jak gwiazda na niebie- nie byłam samotna
Jak tabór Cyganów- niosłam uśmiech
Jak misjonarz w dalekim kraju-dawałam nadzieję
Jak stado jaskółek- szalałam z przyjaciółmi
dziś... hmyy
Jak kolce róży- kaleczę ciała
Jak zgniecione jej płatki- łamie serca
Dziś nie ma uśmiechu... wolności... radości...
Już nie tańczę jak kiedyś...
Nie daję nadziei... przyjaciół też już nie mam...
Zabiłam to wszystko w momencie gdy w mym sercu
zabiłam Boga

autor

Ptaśka88

Dodano: 2007-01-29 19:37:03

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie