To właśnie przez niego...

Myślałam ,że jestem gwiazdą
Lecz nią wcale nie byłam, zaczęłam
przygasać...
Powoli pojawiałam się i by nagle zniknąć.
Lecz to już nie miało sensu...
Stałam się marionetką w jego rękach
Jak szmaciana lalka robiłam co chciał.
Ale i tak moja miłość do niego nie znała granic.
Nie mogłam uciec od prawdy.
Było już za późno.

Z mojej wdzięczności i ogromnej do
niego miłości,odwiedziłam go tam...
gdzie mu było tak źle...by ulżyć mu
w cierpieniu...
bo byliśmy połączeni ze sobą więzią
miłość...kiedy on cierpiał...ja też.

I zobaczyłam go z inną...
Nie mogłam się ruszyć...tylko patrzyłam a łzy bólu same płyneły.
Nawet się nie usprawiedliwiał...
To już wszystko skończone...
Lecz nie żałuję żadnej z tych dwóch lat ani jednej z nim spędzonej chwili...

Jeśli chcesz zaopiekuj się znowu mną,może już nie będzie bólu...

autor

Carrie

Dodano: 2006-11-02 15:57:27

Ten wiersz przeczytano 367 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie