Z Tobą

Lubię z Tobą iść pod rękę we wspomnienia
tam, gdzie kwitną mi baśniowe wciąż ogrody
mgiełką marzeń odpływamy w ukojenia
w świat harmonii, błogiej ciszy, naszej zgody

Są tam jeszcze dawne, nasze sny radosne
tonęliśmy urzeczeni ich bezkresem
każdą porę, zimę, lato, jesień, wiosnę
mijaliśmy, tak pod rękę i z uśmiechem

Wciąż pamiętam jak nie sprzyjał los czasami
dając trudne do spełnienia nam zadania
my na przekór,też pod rękę, godzinami
szukaliśmy konkretnego rozwiązania

Nie umknęło nam po drodze nasze szczęście
choć nas czasem "Anioł buntu"poodmieniał
my, pomimo...w jedną stronę, wciąż pod rękę
by nie zgubić wspólnej drogi w zapomnieniach

Te marzenia, mimo woli...tak się snują
odnajdują naszą miłość w każdym wątku
we wspomnieniach chwil, niezmiennie lawirują
by się znaleźć znów od nowa, na początku.

Dzięki Centurio...Ok.

autor

zofia

Napisany: 2008-03-02 Dodano: 2008-03-02 08:10:24

Ten wiersz przeczytano 1287 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie