...tonie bez pamięci....
" Życie człowieka to nieustanny dialog nienawiści z miłością...."
Spotkałam Cię i od razu pokochałam.
Nie chciałam byś znikł jak bańka
mydlana,
jak nocy letni sen...
Jak kiedyś ten, który jak cień rozpłynął
się,
rozszarpał niebo i pozwolił płakać...
Jak bez uczucia kamień, który wpada do
wody i tonie bez pamięci....
autor
Kamila P.(zośka)
Dodano: 2007-01-23 16:42:56
Ten wiersz przeczytano 354 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.