TRAFIŁA KOSA NA KAMIEŃ

Trafiła kosa na kamień
I teraz mocno pomstuje
Wnosząc wiele zażaleń
Że coś jej nie pasuje

Dlaczego ty tutaj leżysz
Kiedy ja sobie koszę
I jeszcześ tak się najeżył
Ja dłużej tego nie zniosę

Ostrze mi się stępiło
Więc musisz mnie przeprosić
A myślisz że mi jest miło
Nie wszystko da się wykosić

Ja leżę sobie spokojny
W swym ogrodowym ostępie
A ty dążysz do wojny
Chcesz to cię jeszcze przytępię

Gospodarz spór rozstrzygać jął
I by przysłowia nie zmieniać
Do jednej ręki kosę wziął
D drugiej zaś kamienia

Posłuchaj no kosko miła
To jest bardzo spokojny głaz
Tyś trochę za ostra była
A teraz będziesz w sam raz

Gdybyś to mądrzej robiła
Muskając z lekka kamienie
To byś się tylko ostrzyła
Przysłowie mogła byś zmienić

Kosa więc ostrze wzięła po sobie
A kamień zamilkł w ogrodzie
Jak ty komu tak on tobie – O!
Przysłowia jednak mądrością w narodzie – Są!

autor

yamCito

Napisany: 2006-04-27 Dodano: 2006-04-27 09:13:01

Ten wiersz przeczytano 1729 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Sylabiczny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie