Tragiczna samotność
W oknie, na piętrze, czas się
zaklinował,
próżno w nim szukać choć bladego
światła,
niekiedy siwa pojawia się głowa,
to Polka - Matka.
Kiedyś normalna żyła tam rodzina,
ludzie uczciwi, uczynni i prości,
przyszła tragedia i czas się zatrzymał,
brakło miłości.
Nie była winna, sąd nie mógł ukarać,
odchodząc, w gniewie osądziły dzieci,
a w niej umarła nadzieja i wiara
i wszelki sprzeciw.
Stroni od ludzi, próbowałem nieraz
dać coś od serca, woli w śmieciach
szukać,
lecz się nie zrażam, choć drzwi nie
otwiera,
znów tam zapukam.
Komentarze (50)
Pukaj i nigdy nie ustawaj .. a zawsze zdążysz na
czas.. kiedyś drzwi się otworzą .. to nie będzie
stracony czas..
Dobrze napisany, przejmujący wiersz.
Pukaj do woli
i nie pozostawiaj nikogo w samotności!
Pięknego masz kotka na avatarku mam podobne!Aż 4
-:)).Pozdrawiam.
Ostatnią zwrotkę warto zapamiętać, tak winno być.
Wzruszyłam się. Miłego weekendu
i tak właśnie trzeba, brawo karacie :-)
Przy słowach 'siwa głowa Matki-Polki' miałam łzy w
oczach. Ważna jest wrażliwość i próba zrozumienia
starszych osób. Sami kiedyś tacy będziemy.
ciepło ,wrażliwość pamięć o drugim
człowieku w je3dnym męzczyżnie
prawdziwa chodzaca dobroć
samotność ubrana w poezję życia
smutek z prawdą
bardzo dobry wiersz
miłych chwil
"dobijam"
ty do obcych drzwi pukasz a ja do bijam się do mojej
mamy, która /86lat/ woli samotność we własnym
mieszkaniu niż u mnie lub u siostry:)
piekny wzruszajacy wiersz-pozdrawiam serdecznie
Co rzec, kiedy i słów brak, kiedy taka tragedię widać.
Może rzeczywiście pozostaje pukanie, może kiedyś
usłyszy i zechce.
Masz dużo człowieka w sobie człowieku Karacie!
Pozdrawiam;
Poruszający i bardzo smutny wiersz.
Pozdrawiam:)
Być może ta osoba oczekuje tylko samego pukania w
drzwi. Wtedy wie i czuje, że nie została zapomniana i
odrzucona przez wszystkich. Piękny obrazowy wiersz.
Pozdrawiam
Poruszający wiersz...pozdrawiam.