Tragiczna samotność
W oknie, na piętrze, czas się
zaklinował,
próżno w nim szukać choć bladego
światła,
niekiedy siwa pojawia się głowa,
to Polka - Matka.
Kiedyś normalna żyła tam rodzina,
ludzie uczciwi, uczynni i prości,
przyszła tragedia i czas się zatrzymał,
brakło miłości.
Nie była winna, sąd nie mógł ukarać,
odchodząc, w gniewie osądziły dzieci,
a w niej umarła nadzieja i wiara
i wszelki sprzeciw.
Stroni od ludzi, próbowałem nieraz
dać coś od serca, woli w śmieciach
szukać,
lecz się nie zrażam, choć drzwi nie
otwiera,
znów tam zapukam.
Komentarze (50)
Dobry z Ciebie człowiek! Wzruszyłam się... Pozdrawiam
'D
piękny,wzruszający wiersz,i choć bardzo smutny,to jest
,tli się w nim jakaś malutka nadzieja-tą nadzieją
jesteś ty-peel,który się nie poddaje i próbuje,próbuje
zbliżyć się do kobiety
to bardzo refleksyjny wiersz,nie sposób przejść obok
niego obojętnie...
pozrawiam ciepło
Pięknie napisany i bardzo wzrusza.
Smutny piękny pełen żalu . Pozdrawiam życząc pogody
ducha
siejesz madrosc
Samotność pożera niezaradnych życiowo. Pukaj karacie.
W końcu otworzy. Skąd wiem? Pozdrawiam.:)
dobre pytanie (OLI) wiersz piękny
podziwiam, wiem już że jesteś mądry teraz odkrywam,że
również dobry
Smutny Twój wiersz drogi karacie i jakże prawdziwy i
zawsze nasuwa się w takim przypadku pytanie, dlaczego
ludzkie serce czasami jest zimne jak lód?
Pozdrawiam serdecznie:)
Zapukaj koniecznie. Wiersz ujmuje i formą i treścią :)
Postawa peela godna naśladowania.
Forma wiersza - karatowa. Miłego wieczoru.
samotność każdy wybiera sobie sam
lecz warto czasami zapukać
od tego są sąsiedzi o dobrym sercu w:)
Potrafisz pochylić się nad nieszczęściem innego
człowieka i zatrzymać czytelnika.
Pozdrawiam, Karacie
Złote serce masz Karat na ludzką krzywdę.Pozdrawiam
serdecznie
Jesteś Człowiekiem-Karcie .Kiedyś weźmie.Tak trudno
dać ,aby kogoś nie zranić. Pozdrawiam .