@Tramwaj zwany...

Witaj Jazkółko.:)
Bardzo dobry wiersz i refleksyjny.
Ludzie, czasem bywają w rożnych sytuacjach życiowych,
co może ich doprowadzić, do takiego stanu, jak
bohatera wiersza, co nieznaczny, ze mamy takiego
człowieka, przekreślić.

Pozdrawiam serdecznie.;)

Wiersz doskonały, niestety takie sytuacje mają
miejsce, sama kilkukrotnie ich doświadczyłam,
z jednej strony szkoda człowieka, ale z drugiej
naprawdę, gdy jest ciepło zapach bywa bardzo trudny do
zniesienia, ale czasem wystarczy pomocna dłoń, choć
nie zawsze ktoś chce z niej skorzystać, różnie z tym
bywa, różne też są koleje losu, bywa, że z własnej
woli, również, ale może być i tak, że ktoś np. stał
się bankrutem, że źle pokierował swoim losem, że żona,
dzieci wyrzuciły go z domu itp...
Serdeczności majowe przesyłam, Poetce :)

Swietny w treści i formie wiersz sytuacyjny. Miłego
wieczoru:)

Rozbudzający wyobraźnię przekaz.
skłaniasz czytelnika do refleksji nad życiowymi
kwestiami.
Pozdrawiam.
Marek

Wiersz rzeczywiscie swietny!
Komentarz... przedmowcy wyczerpali opinie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Tak to jest, niestety. A pod zewnetrznoscią moze byc
bardzo bogaty i piekny czlowiek. Doskonały wiersz,
piękny.

Taki życiowy ten tramwaj... każdy wyciągnie coś dla
siebie z takiej przejażdżki... Pozdrawiam

Świetny, wymowny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Niestety ja sobie z tym nie umiem dać rady. Rozmawiam
z takimi ludźmi i czasem daję im jakieś grosze na
wino. Ale chyba zbyt się spoufalam, bo już zaczęli
nawiedzać mnie w domu. Rozumiem, że są w trudnej
sytuacji (zazwyczaj z własnej winy) ale ja też mam
prawo do prywatności.

Wiersz mi się podoba, szczerze.

Serdecznie dziękuję wszystkim Gościom za poczytania i
ciekawe komentarze. :-)
Pozdrawiam, życząc słonecznej, ciepłej majówki :-)

Oj, jest moc w tym Wierszu! I to jaka!
Ilu jest takich, którzy udają empatycznych wśród
znajomych, czy w necie, a kiedy przyjdzie co do
czego... Znałem takiego. Miłosierny wielce. Nie
dostrzegł mnie w autobusie, a wszedł taki pan właśnie,
jak opisany powyżej. "Spie..., żulu" - słowa tego
znajomego... Już nieznajomego.

A ja wolę porozmawiać z "żulem" (bez względu na jego
przeszłość, choć ta może rzeczywiście być nieciekawa -
i to z jego własnej woli) niż np z jakimś ubranym
elegancko i "ąę-ującym" megalusiem, hipokrytą, czy
szowinistą.

Raz jeszcze - znakomity Wiersz.

Pozdrowionka :-)

Wymowny wiersz!
Lubię szpilki, ale komunikacją miejską już nie jeżdżę,
bo polikwidowali połączenia.
Kiedyś na przystanku czekałam na busa i straszy
pijaczek się przyczepił. Jechał do "dziewczyny", miał
dla niej rajstopy i wino marki wino. Sam był już po
letkim spożyciu :) Zaczął mnie wypytywać, gdzie
pracuję i takie tam. Jak powiedziałam, że w szkole to
zeszło na czytelnictwo. I zapytał co ja ostatnio
czytam? Byłam zmęczona i powiedziałam, że Biblię z
nadzieją że to zakończy konwersację :)
Srogo się pomyliłam :) pan miał orientację lepszą niż
wielu wykładowców biblijnych na uniwerkach. W busie
przez całą drogę dyskutowaliśmy sobie, a reszta
pasażerów "podsłuchiwała"
Dlatego obecnie uśmiecham się do takich panów, oni
zazwyczaj pierwsi mówią dzień dobry choć ich nie znam
:)
Wybacz Moniu mój wtręt, ale tak mi się przypomniało :)

Pozdrawiam :)

Tak to prawda. Ważne jest, żeby wysiąść na właściwym
przystanku. Pozdrawia weekendowo.

świetne!