Troska (na kacu)
na rycinie ze średniowiecza drogą poza
(kopułę nieba, kulę)
jest droga w dal
tymczasem nowoczesność pokazała że to droga
w głąb
organizmu a także mózgów komputerowych
pomiędzy synapsami przebiegają myśli
elektrony światło
od horyzontu do serca
serce w człowieku, dwory w dworach
serce we mnie, ja w domu, dwór w lesie
las w burzy, planeta w pustce
Pustka w sercu Daleko pustka
Mierzenie, przenikanie na wskroś, tachion
przechodzi w pustkę
(przestrzeń między synapsami)
na nice jest w każdym miejscu
druga strona, przedarcie się niemożliwe,
tak ot skok,
chyba że w sile woli, medytacji, w
śmierć
Pustka i Drobina i Ogrom
Ogrom i Drobina to atman i brahman
I to jest wszechobecne
On jest wszędzie za zasłoną i może zajrzeć
zawsze i wszędzie
w Ogrom
Wiele jest puszek, szkatułek Woda ogień
ziemia powietrze życie
Ciągłe przejścia od życia do nieżycia,
czegoś do prawie niczego
Lecz bezgraniczność nie obowiązuje ,tutaj,
coś się kończy zaczyna
Pustki rezonansowe zatrzymujące promienie
uczucia myśli
Rozmowy dusz Przenikanie się Łączenie w
organizm
śmierć w samochodzie wypełnionym wodą,
zamarznięcie w górach
rozerwanie pociskiem i ciągłe wzbudzanie na
nowo z hibernacji
albo zdolność do ciągle nowych unii
piątego żywiołu z pustki z obojętności z
zapomnienia
Życie jest troską
Walką z obojętnymi wobec drobin żywiołami i
konkurencją
o dobra życia do życia, o dobro życia, o
dobro
Komentarze (6)
Wiersz z kategorii nietuzinkowych i takich do myślenia
wielotorowego.
Intrygujący wiersz, wielowątkowy z dobrym przesłaniem
dla żyjących.
Pozdrawiam serdecznie.
Tak wiersz mimo kaca zmusza do myślenia
Z tym kacem to poleciałeś. Humor.
A ta droga- per aspera ad astra.
Wiersz zatrzymuje w zadumie nad życiem. ślę moc
radosnych pozdrowień:)
Życie to ciągła walka o przetrwanie i troska o
przyszłość, o najbliższych, o dobro...tak...o dobro...
Pozdrawiam :)