Trwoga odejścia

Zdenerwowany budzę się,
Zdenerwowany kładę się,
Wulkanem myśli ostatecznych jestem,
Całym dniem, niepewnym gestem
Trwożę się przed ucieczką,
W inny wymiar wycieczką
Ona stanie się dla mnie pełnią,
Gdy odwaga i impuls mnie napełnią:

Zamknę oczy i zarazem otworzę
Nową rzeczywistość dla mnie stworzę,
Wielkich słów i czynów świat opuszcze,
Sztucznych miłości i tęsknot glob opuszcze.

Ale jestem wciąż...
I Nie szukam już miejsca dla siebie,
Zmęczony budzę się,
Zmęczony kładę się.
Zmęczony światem
Stałem się dla siebie katem.

potęgą umysłu jest jego opanowanie

autor

wadza

Napisany: 2008-10-15 Dodano: 2008-10-15 22:13:33

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie