Tryptyk. Wiara, Nadzieja, Miłość
Wiara
wtulona
w ciszę wieczoru
szukając swojej drogi
pośród mroku
wierzę
razem z Tobą i z osobna w sercu
w siebie
Nadzieja
oddzielam od nieskazitelnego dobra
to co złe
w końcu przeszłość
nie ma prawa dostępu
by nie zatruć ani jednej chwili
chwile lepsze i gorsze
ryzyko porażki
smak wygranej
może-
będzie lepiej
na pewno...
Miłość
Kocham Cię
nadzwyczajnie
w swojej zwyczajności
na dnie serca
wędruję przez życie
z Tobą i bez Ciebie
mam swoją tajemnicę
moją miłość
w zespoleniu dusz
co jest dla mnie wiecznością.
Komentarze (12)
Ostatnią zwrotkę schowałam w swoim sercu.
Bardzo czuły wiersz.
Pozdrawiam.
Baaardzo ładny, zmusza do refleksji, pozdrawiam :)
bardzo ładny ....poprzez życie z wiarą miłością i
nadzieją:-)
pozdrawiam:-)
pięknie wędrujesz;)
uroczy wiersz pozdrawiam
Świetny refleksyjny tekst
wkomponowany w piękne strofy
wiersza.
Pozdrawiam:}
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam.
fajne te Miłości po Wieczność. Pozdrawiam :)
Też uważam, że warto było przeczytać...
Śliczny :)
Z przyjemnoscia czytam.
Pozdrawiam:)
Piękny tryptyk:) Pozdrawiam serdecznie:)