Trzeba śnić
Nie mów, że nic i że nie teraz,
bo sił brakuje i broda siwieje,
a ty nie możesz,
nie możesz już nic, by uwierzyć
trzeba śnić.
Śnij snem spokojnym, cichym
szeptem zaproś marzenia,
namaluj szczęście.
Widzisz zarys? lekki szkic? To się
spełnia,
trzeba śnić.
Śnić kolorowo, marzyć nocami,
gonić za wiatrem i chwytać wiatr.
Uwierzyć w radość
i wiarą żyć. Wszystko możliwe,
trzeba śnić.
A ty?...
siedzisz smutna na szarym kamieniu.
Ciałem tulisz, dzikiej wierzby zielone
ramiona.
Spoglądam ukradkiem,
ja, łez twoich widz i już wiem,
nie umiesz śnić.
Komentarze (21)
Sen jest kreatorem naszej rzeczywistości, naszych
marzeń.
Wiersz dobry. Skłania do refleksji. Forma wiersza
dobra.
Wiersz w swej wymowie bardzo smutny.
śnij - niech twoje sny jeszcze w te noc się spełnia...
"już wiem,
nie umiesz śnić" to takie smutne kiedy nie ma już
nawet snów
Czasem i wierzyć ze sny spełnią się,,pozdrawiam++++
przeczytałam z przyjemnością...pozdrawiam
Pięknie śnisz :)