Bezprawda

A śmierć jest końcem życia człowieka.
Więc żyje, się pętli, we własnych wspomnieniach.
Swym bytem de facto niczego nie zmienia,
Nic nie osiagnie, bo nic go nie czeka.

Lezie rozlazły, ohydnie marny,
Tłuczę się, wali głową o skały,
Walczy on głupi o swe ideały,
A mówią wciąż o nim, że charakter czarny.

I myśli, że żyje. Że panem jest w wątku,
Że wielka istota z rozumem wśród duszy,
A głupi o dement naiwnosć swą kruszy.
Bo życie jest śmiercią już od początku.

autor

hemoglobina

Dodano: 2006-10-24 21:22:58

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie