TRZECIE TYSIĄCLECIE

Tak, jak się umówili ludzie na tym wspaniałym świecie
Weszliśmy śmiało, nadzwyczaj dumnie już w trzecie tysiąclecie.
Jesteśmy ekspertami od dusz, techniki, przeróżnych trendów
I przekonani o swej wyższości danej z Darwina patentu.

Czytamy w kilku językach, wiemy kto, z kim, po co, dla kogo
A nie czytamy ksiąg serc naszych - bliskość przejmuje nas trwogą.
Mówimy językiem masmediów, na pamięć znamy cytaty -
Bo nie umiemy powiedzieć sercem, uczuciom stawiamy kraty.

Miażdżeni własnym ciężarem rosnącym z wielkiego zadęcia
Niszczymy gniazda inności, nie uznajemy odmieńca.
Władza, pieniądze, samoreklama, ordery weterana
Tłumią wewnętrzną pustkę, zagłuszają wewnętrzny dramat.

Zawiązani w węzeł gordyjski, sprzedani dla jakiejś idei
Jesteśmy misjonarzami, rządcami nie swoich nadziei.
Tak więc żyjemy, ... wegetujmy na złotej pustyni Midasa,
Walcząc o większe pieniądze, z nadzieją na wyższą klasę.

autor

KapRysiek

Dodano: 2005-10-18 00:16:05

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie