Tsunami
Fala wspomnień niczym kolejna powódź;
ogromna ściana z niebywałą prędkością
mknie w moją stronę!
Tsunami zabija mnie moim strachem,
zwiększa się z każdą chwilą budząc
coraz większy niepokój...
-Byłam kiedyś pięknym kwiatem:
żyłam
i odrodziłam się by umrzeć znowu.
Zalana morzem swoich łez
uciekam?!
(uciekłam wtedy i już nie powrócę)
autor
wątpiąca
Dodano: 2008-02-10 20:00:07
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
No szkoda czasu smutnego nastroju i znojów...