Tulipan

Słyszę, jak żyję świat.
Widzę gwiazd w blasku szlak.
Czuję nocy zapach wśród nas.
I myślę jak mija szybko czas.

Jutro znowu słońce błyśnie z chmur.
Promień przetnie szklany mur.
Ciepło wleje się do domu.
Dostarczając tu nastroju.

Wtedy powiem sobie "witaj -
Spraw by dzień ten już rozkwitał".
Jak tulipan tam na polu.
Co kołyszę się w spokoju.

Piękny jest ten kwiat w zieleni,
traw tak cienkich, nić tej ziemi.
Co spowiła ziemi szarość.
Tej skorupie dając radość.

Wszystko dobrze, mam nadzieje.
Póki kwiat się żywo chwieje.
On jest życiem, w to nie wątpię.
Chociaż stoi tam samotnie.

Jest szczęśliwy? - pomyślałem.
Choć to trochę zwariowane.
Wiem co zrobię, coś dobrego!
Coś na prawdę wspaniałego!

Wieczór nastał, znowu czuje,
Zapach nocy nadlatuje.
Zamknę oczy, niech zaśpiewa,
tę kołyskę której trzeba.

Rankiem promień, i znów pięknie!
Deszcz ustąpił beznamiętnie.
To i dobrze, ja tak lubię.
Ciepłem lepsze dni maluje.

Uśmiechnięty palę fajkę,
Piję kawy drugą szklankę.
Pan tulipan też się cieszy
W parze lepiej, nie zaprzeczysz.

autor

oszukany_przez_los

Napisany: 2015-08-04 Dodano: 2015-08-05 09:13:45

Ten wiersz przeczytano 840 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie