TUTAJ

Ojczyzna to miejsce na ziemi,
Gdzie świat krzykiem witałam.
Dom zielony, drewniany,
Ziemia po której biegałam.

Wzgórze prastare, wyniosłe,
W nim szczątki królów śpiące.
To Norwid, Miłosz, Mickiewicz,
Oczy Kopernika w niebo patrzące.

Łany zbóż dojrzałych,złotych,
Mazurkiem Chopina szumiących.
I ułan na koniu z szabelką,
Symboli piastowskich broniący.

I Westerplatte, Oświęcim,
Warszawy zgliszcza dymiące.
Chłopaki z lasów zielonych,
Krwią swoją wolność znaczące.

To płaszcz czerwony, szkarłatny,
Wiatrem halnym targany.
Wzrok łagodny, błękitny,
I okrzyk : Ojcze Święty, witamy.

To zapach bzów wiosennych,
Akacji strzelistych po niebo.
Smak ziemniaczków z koperkiem,
Jabłuszka dojrzałego.

To wszystko co w sercu noszę,
Co było ,jest i będzie.
Tu, w tym miejscu na ziemi,
Ojczyzno ma istnieć będziesz.

autor

elliza

Napisany: 2016-11-09 Dodano: 2016-11-09 19:14:03

Ten wiersz przeczytano 2641 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie