Twój ból moim cierpieniem ,mój...

moja słabość moim cierpieniem
....wśród skał rozibtych marzeń

Myślisz ,że ból sprawiasz
lecz ty leczysz moje rany
....nie jesteś mi bólem w sercu
mówisz ,że jestem człowiekiem
to i tak nic nie zmienia.......jestem człowiekiem....zdolnym do błędu i złych czynów
sam ranię swoja duszę i ....sam ją niszcze
ja jestem sobie cierpieniem i bólem duszy
sam ją stworzyłem i jestem jej zgubą jestem sobie potworem i zagładą szczęścia
jestem tylko człowiekiem...


starasz sie ten ból znieczulać
jesteś jak bandaż na krwawiaca ranę
lecz nie dokońca ją tamujesz
gdyż ból jest we mnie


Myślisz ,że przez Ciebie mam tę ranę w sobie
lecz Ty jesteś jej pięknym śladem na sercu..które na zawsze we mnie zostanie
nie obwiniaj się za mój ból..bo serce by mi pękło
twój smutek jest mi kolcem w sercu..nie dawaj mu powodów do zadawania ran


lecz jeżeli tak ma być to zniosę każdy ból....
byś ty poczuła smak szczęścia i radości
nie mam prawa żyć..gdyż innym ból przynoszę ..
odsunąć mi trzeba sie w otchłań ciemności
zapomniec jak wyglądam..jak myślę..że istnieję
me pragnienia i odczucia zachowam dla siebie
gdyż więcej szkód mogą przynieść ..niż innym korzyści.


Chcesz pomóc...zdławić moje cierpienia
zaśnij ze mną..........to może przyniesć mi ukojenie.

autor

Grzeszny

Napisany: 2006-11-12 Dodano: 2006-11-14 15:23:05

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie