Twój sen

Twój sen albo skarga na nieczułość



W świtu bladej szarości stoi ciemny las
Jakby na horyzoncie z drzew stawiany mur,
Na wschodzie słońce krwawi grube cielska chmur,
A na zachodzie księżyc w pełni właśnie zgasł.

Ptaki koncert odwieczny zaczynają, gdyż
Natura im miłosny wciąż dyktuje zew,
Wołają swe partnerki siedząc w gąszczu drzew,
A Ty tego nie słyszysz, a Ty ciągle śpisz.

Piszę wiersze, lecz zerkam znad zeszytu kart,
Śpisz, czy może udajesz? Pogrążona w śnie,
Nie chcesz widzieć niczego, nie chcesz widzieć mnie,
Jeśli coś zauważysz, to obracasz w żart.

Całe piękno poranka to dla Ciebie dar
Przyroda daje siebie i ja też bym mógł
Z jej darami swe skromne rzucić do Twych nóg:
Pieśń – smutniejszą niż ptasia i tłumiony żar.

autor

jastrz

Napisany: 2018-08-17 Dodano: 2018-08-17 01:22:37

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie