**Twoja milosc jest kluczem**
cos to chyba jeszcze we mnie siedzi...godz.18:30
Wytycz mi szlaki na ktore wstapie,
obudz mnie w lekkim pospiechu.
Lepki strach rozmaz bezwiednie.
Zatancz z linia horyzontu,
kolysz mnie cicho,kolysz samotnie
i zapal zepsuty lampionik
potrzasaj tym kluczem zeliwnym,
wygrywaj nuty jakze mi obce.
Stan w swej poswiacie i rzeknij-
to ja jestem blaskiem milosci.
Czy zwiedzisz to stare muzeum?
takie dziwne uczucie niby wypalone ale gdzies sie blaka po zakamarkach serce...
autor
lori22
Dodano: 2007-07-22 18:13:14
Ten wiersz przeczytano 480 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Ciekawy wiersz, takie metafory, że najlepiej poczytac
kilka razy. Bardzo przypadł mi do gustu. "Każdy z nas
jest jedyny i niezastąpiony jak unikatowy okaz w
muzeum. " (Ernesto Cardenal), tak mogłabym podsumować
Twój wiersz.